Χριστούγεννα χαράς, δημιουργίας και συνεργασίας

Λίγο πριν εκπνεύσει το 2016,

λίγο πριν έρθει η καινούρια χρονιά γεμάτη όνειρα, υποσχέσεις κι ελπίδα,

ήρθε η ώρα να σας δείξουμε τις δικές μας προετοιμασίες για τα Χριστούγεννα...

Η περίοδος των προετοιμασιών, λοιπόν, είχε απ' όλα...

Είχε κατασκευές...

είχε κατασκευή σκηνικών με τη βοήθεια της μαμάς Ειρήνης...

είχε κατασκευή σοκολατένιου δέντρου με τη βοήθεια της μαμάς Έλενας...

είχε παρασκευή κουραμπιέδων με τη βοήθεια της μαμάς Έφης...

είχε κατασκευή κι αποστολή χριστουγεννιάτικων καρτών στους Ευρωπαίους συνεργάτες μας στο etwinning έργο μας...

είχε τη χριστουγεννιάτικη γιορτή μας με θέμα τη μάγισσα Φρικαντέλα του Ε. Τριβιζά...

είχε, τέλος, τη δημιουργία κι εφαρμογή του "κώδικα των Χριστουγέννων"... 

Και του χρόνου, λοιπόν!

Καλή, χαρούμενη κι ελπιδοφόρα χρονιά, με υγεία και πολλά χαμόγελα!!!

Ο κώδικας των Χριστουγέννων...

Ο Δεκέμβρης ήρθε...

Τα Χριστούγεννα πλησιάζουν...

Καιρός να φτιάξουμε, λοιπόν, και να ενημερώνουμε καθημερινά το ημερολόγιό μας μέχρι την παραμονή των Χριστουγέννων, ώστε να μην μας βρουν... απροετοίμαστους!

Το φετινό μας ημερολόγιο αντίστροφης μέτρησης θα το έλεγα διαφορετικό...

ανατρεπτικό...

εναλλακτικό...

Έχοντας ως αφετηρία την ενασχόλησή μας με το αγαπημένο μας ρομποτάκι, τη Μάγια, θελήσαμε να φτιάξουμε το ημερολόγιό μας στα... μέτρα της...

Φτιάξαμε έναν χριστουγεννιάτικα διακοσμημένο λαβύρινθο, όπου τα παιδιά θα πρέπει καθημερινά να βρίσκουν το σωστό βήμα της διαδρομής που θα τους οδηγήσει στα Χριστούγεννα,

να κολλούν το σωστό αριθμό (ακολουθώντας την αριθμητική ακολουθία)

και να προγραμματίζουν τις κινήσεις της μελισσούλας, βάζοντας στη σειρά τα σχετικά βελάκια.

Τελικά, όταν θα φτάσουμε στον αριθμό 24 και από εκεί στο κελί με το χριστουγεννιάτικο δέντρο, θα έχουμε ολοκληρώσει τον

κώδικα των Χριστουγέννων

και θα μπορούμε, ακολουθώντας τον, να προγραμματίσουμε τη μελισσούλα μας να φτάσει στα Χριστούγεννα απρόσκοπτη!!!

Η πρόκληση... μεγάλη...

Για να δούμε, θα τα καταφέρουμε;

Thymio 3

Πέρασαν 2 ημέρες από τη γιορτή των Αρχαγγέλων Μιχαήλ και Γαβριήλ, κι εμείς ακόμη ασχολούμαστε με τον Δαίδαλο...

Όχι με τον μύθο εκείνο που ήθελε τον Δαίδαλο και τον Ίκαρο να φτιάχνουν κέρινα φτερά για να πετάξουν και να δραπετεύσουν από το μέρος, όπου τους φυλάκισε ο Μίνωας... αυτόν τον διαβάσαμε, τον είδαμε στο YouTube και τον ερμηνεύσαμε ανακαλύπτοντας το φαινόμενο της τήξης και της πήξης...

Δυο μέρες τώρα ασχολούμαστε -μεταξύ άλλων- με τον μύθο του Θησέα και του Μινώταυρου... εκείνον που διαδραματίστηκε μέσα στον μοναδικό Λαβύρινθο που εμπνεύστηκε και κατασκεύασε ο Δαίδαλος...

Τον αφηγηθήκαμε, τον είδαμε στο YouTube, τον δραματοποιήσαμε ακολουθώντας τον μίτο της Αριάδνης, φτιάξαμε τους δικούς μας λαβύρινθους...

Και τότε, μας έρχεται η έμπνευση!

Δεν φωνάζουμε τον φιλαράκο μας τον Thymio (ή αλλιώς Θύμιο) να μας οδηγήσει κατευθείαν στον Μινώταυρο;

Με τα τουβλάκια της αυλής, τώρα πια, φτιάχνουμε έναν υποτυπώδη (λόγω έλλειψης χώρου) λαβύρινθο μέσα στην τάξη και ψάχνουμε να θυμηθούμε πώς κινείται ο Θύμιος ανάλογα με τα χρώματά του...

Επιλέγουμε την πράσινη λειτουργία του και τον βάζουμε να ακολουθήσει τον "μίτο της Αριάδνης"...

Προγραμματίζοντας την γαλάζια λειτουργία του τον βάζουμε να ακολουθήσει μια μαύρη λωρίδα στο πάτωμα προκειμένου να φτάσει στον Μινώταυρο...

Ώρα, τώρα, να δούμε τι θα γίνει αν προγραμματίσουμε την κίτρινη λειτουργία του...

Πειραματιζόμαστε και διαπιστώνουμε πως στην κίτρινη λειτουργία προχωρά στην ευθεία και αλλάζει κατεύθυνση κάθε φορά που συναντά κάποιο εμπόδιο.

Ας τον βάλουμε, λοιπόν, ξανά στον λαβύρινθο για να οδηγήσει τον Θησέα στον Μινώταυρο...

Δυστυχώς, όμως, ο χώρος είναι περιορισμένος και γι' αυτό ο λαβύρινθος μικρός... Έξω βρέχει...

Την επόμενη μέρα, λοιπόν (δηλαδή σήμερα), βγάζουμε στην αυλή όλα μας τα τουβλάκια και... δημιουργούμε!

Όμως... τι κρίμα!

Το δάπεδο της αυλής είναι τραχύ και τα ροδάκια του Θύμιου δεν μπορούν να ρολάρουν... Τι απογοήτευση...

Η λύση βρίσκεται αμέσως!

Να φτιάξουμε τον λαβύρινθο στο διάδρομο της εισόδου του νηπιαγωγείου! 

Φύγαμε!

Λίγο στενά είναι, αλλά δεν πειράζει...

Εμπρός, Θησέα!

Μπράβο, Θησέα, τα κατάφερες περίφημα με τη βοήθεια του Θύμιου!

Κάτι μου λέει πως αυτός ο μύθος δύσκολα θα σβηστεί από τη μνήμη μας...

Από την Περσεφόνη... στο θερμοκήπιο!

Η ιδέα έπεσε: "Παίζουμε τους αρχαιολόγους;"

Οι ρόλοι μοιράστηκαν...

Οι... αρχαιολόγοι στρώθηκαν στη δουλειά...

Ένας ανέλαβε την ανασκαφή,

άλλος τον καθαρισμό των ευρημάτων,

ο επόμενος τη μέτρησή τους,

ο άλλος την καταγραφή τους,

κι ο τελευταίος τη φωτογράφισή τους.

Η ομάδα δούλεψε με όρεξη

και κατάφερε να συναρμολογήσει όλα τα κομμάτια αποκαλύπτοντας ένα ψηφιδωτό!

Μα, ναι! Εικονίζεται η αρπαγή της Περσεφόνης από τον θεό Πλούτωνα!!!

Ακολούθησε η αφήγηση του μύθου, έρευνα στο διαδίκτυο για άλλες παρόμοιες εικόνες, γλυπτά ή πίνακες ζωγραφικής και...

τι έκπληξη!

Την επόμενη ημέρα χτύπησαν την πόρτα μας 2 κυρίες, η (θεά;) Αθηνά και η (θεά;) Αφροδίτη [από την ομάδα πeripatos] που μας βοήθησαν να αναδιηγηθούμε τον μύθο της αρπαγής της Περσεφόνης με τη βοήθεια εικόνων, μας εξήγησαν την εναλλαγή των εποχών, σύμφωνα με τον ίδιο πάντα μύθο, μας βοήθησαν να γνωρίσουμε διάφορα τρόφιμα που παίρνουμε από τη γη,

και, τέλος, μας οδήγησαν στο θερμοκήπιο για να φυτέψουμε κάποια φυτά.

Η δράση μας συνεχίστηκε τις επόμενες ημέρες με την πρόσκληση γεωπόνου-μητέρας μαθητή μας, η οποία μας εξήγησε τόσο τους διαφορετικούς τρόπους αναπαραγωγής των φυτών (με σπόρους, με νεαρά φυτά, με βολβούς), όσο και τη διαδικασία φύτευσης και φροντίδας τους.

Και μετά τη θεωρία... η πράξη!

Βγήκαμε στην αυλή και υποδεχτήκαμε τους περσινούς μας συμμαθητές που πηγαίνουν πια στο Δημοτικό και ήρθαν να μας βοηθήσουν!

Μπήκαμε στο θερμοκήπιο, σκαλίσαμε,

φυτέψαμε νεαρά φυτά,

βολβούς,

και σπόρους.

Στη συνέχεια, ποτίσαμε

και... έτοιμα τα φυτά μας!!!

Καλές σοδειές να 'χουμε!